Vertrek

“In alle opzichten een prettige reis toegewenst” zei de pastoor me ter afscheid nadat hij de eerste stempel in mijn pelgrimspaspoort had gezet. Nou dat is dan ook gebeurd dacht ik en nu maar hopen dat onderweg alle deuren opengaan bij het tonen van het officiële document. Dat het een zekerheid geeft bij het vragen naar onderdak is nog maar afwachten.
Alle spullen die in de rugzak gaan nog eens gecheckt en een flinke Jakobsschelp erop bevestigd, zodat van verre de echte pelgrim goed zichtbaar is.
Na een onrustige nacht begeven we ons aan de ontbijttafel, om met een stevige bodem de eerste dag toch te kunnen volbrengen. Dat zal zijn bij de monniken van de Achelse Kluis waar ik telefonisch een bed heb kunnen regelen. De route ernaar toe kan ik wel dromen, dwars over de Strabrechtse heide en de bossen bij Leende. De abdij ligt landschappelijk gezien in een agrarisch gebied, grenst aan een natuurgebied en heeft van oudsher een trappistenbrouwerij, die door veel dagjesmensen vooral in de zomermaanden druk wordt bezocht.
Maar eerst dus ernaar toe; Harry en ik worden onder grote belangstelling door onze echtgenotes, familie, buurt en kennissen uitgezwaaid, waarvan een enkeling op de site al heeft aangegeven daar blij mee zijn, maar die krijgt geen kaart als we in Santiago aankomen.
Toch wel even slikken nu we de vertrouwde omgeving en de mensen die daarbij horen voor een langere tijd gaan verlaten. We zullen in de religieuze plaatsen die we ongetwijfeld passeren aan hen denken dmv een kaars, behalve voor degene die ons weg wenste natuurlijk.
De groeten en tot mails,
Ton en Harry