Olé, olé, olé
Door: Ton
02 Juni 2005 | Spanje, Pamplona
Vandaag ben ik dus aangekomen in Pamplona, de stqd van de stierenrennen in de tweede week van juli elk jaar, waarbij onder de durfals nogal eens wat slachtoffers vallen. Natuurlijk de arena bekeken en de stad bezocht.
Maar eerst mijn verslag van de oversteek naar Spanje. Om 7.00 u. vanuit St Pied de Port vertrokken met nieuwe hakken en goede moed, want het zou droog blijven vlgs de weersverwachtingen. In het pelgrimsbureau was uitermate goede informatie te krijgen over de route en dat bleek niet overbodig te zijn. Direkt nadat ik de stadspooort uitliep begon de weg flink te stijgen en dat duurde zo'n 9 km, waarbij ik regelmatig moest stoppen om bij te komen. Daarna belandde ik in de wolken en er was geen zicht meer; ook begon het hard te waaien, maar de stijging was niet meer zo steil en bleef ook regelmatiger. Daarmee kon ik mijn ritme goed vinden en met een stevige pas erin hield ik de pijlen goed in de gaten om zeker niet te verdwalen. Na enkele stops, er moet tenslotte ook nog fruit en wat brood gegeten worden, was ik om 12.00 u. op de top die overging van een kaal berglandschap naar een dicht beukenbos. Het werd weer helder en ik daalde af naar Roncevalles, er staat een groot klooster en ik arriveerde er om 13.00 u., twee uren eerder dan het schema aangaf. Net alsof je die dag even bent opgestegen en in een andere wereld terecht komt. Bij het registreren in het pelgrimsbureau bleek dat ik de eerst aankomdende pelgrims was die dag; ik kreeg tegen betaling van 5 euro een bonnetje met daarop: bed nr.1. Vóór 16.00 u. gingen de deuren van het natuurstenen gebouw, waarin de slaapzaal gevestigd was niet open en de tijd daartussen in het bleke zonnetje doorgebracht. De nederlandse vrijwillgers die de refugio daar beheren loodsten iedereen naar een bed en wezen de weg naar de douches en wasgelegenheden. Binnen leek het inderdaad wat op een kerk en er stonden zo´n 120 (stapel)bedden, die toch nog bijna allemaal vol kwamen: Er kwamen namelijk ook nog vele reizigers per bus aan die dvandaar de route gaan lopen en over het algemeen waren dat veel jongeren uit Spanje en andere landen waaronder Brazilie, USA, Noorwegen en weet uit landen met veel spleetogen. ´s Avonds gegeten in een restaurantje waar je vantevoren moet reserven om een zgn pelgrimsmenu te verkrijgen, zo niet dan betaal je de normale toeristenprijs. Om 22.00 u. gaat de deur van de slaapzaal dicht en ´s morgens om 6.00 u. het licht aan, zodat iedereen langzaam of snel naar behoefte met de rugzak de deur uitgaat om de camino te gaan lopen.
Het is even wennen geweest zo vroeg op te staan en te vertrekken, maar de voordelen zijn duidelijk aanwezig, zeker als je weet dat het vanmorgen om 11.30 u. hier al 30 graden was. Met een rugzak dan omhoog de berg op is dan echt afzien.
Ook is te merken dat hier in Spanje op grote aantallen pelgrims wordt gerekend gezien de capaciteit van de herbergen en de openingstijden van de barretjes ´s morgens om te ontbijten. En die stroom mensen komt hier dagelijks door de dropen en stadjes, zodat men er economisch wel bij vaart. Het prijspeil van Spanje is overigens duidelijk lager dan in Frankrijk. Met de spaanse taal valt het nog niet mee, maar ik heb al een telefoonkaart gekocht, en mijn Franse SIM-kaart omgeruild voor een Spaanse. Had ik nu Ria maar hier, dan zou het voor de rest van de route eenvoudiger zijn. Trouwens met "handen en voeten" praten kom je ook een heel eind.
Zo, iedereen de groeten uit dit zonovergoten land en tot de volgende mail!
Maar eerst mijn verslag van de oversteek naar Spanje. Om 7.00 u. vanuit St Pied de Port vertrokken met nieuwe hakken en goede moed, want het zou droog blijven vlgs de weersverwachtingen. In het pelgrimsbureau was uitermate goede informatie te krijgen over de route en dat bleek niet overbodig te zijn. Direkt nadat ik de stadspooort uitliep begon de weg flink te stijgen en dat duurde zo'n 9 km, waarbij ik regelmatig moest stoppen om bij te komen. Daarna belandde ik in de wolken en er was geen zicht meer; ook begon het hard te waaien, maar de stijging was niet meer zo steil en bleef ook regelmatiger. Daarmee kon ik mijn ritme goed vinden en met een stevige pas erin hield ik de pijlen goed in de gaten om zeker niet te verdwalen. Na enkele stops, er moet tenslotte ook nog fruit en wat brood gegeten worden, was ik om 12.00 u. op de top die overging van een kaal berglandschap naar een dicht beukenbos. Het werd weer helder en ik daalde af naar Roncevalles, er staat een groot klooster en ik arriveerde er om 13.00 u., twee uren eerder dan het schema aangaf. Net alsof je die dag even bent opgestegen en in een andere wereld terecht komt. Bij het registreren in het pelgrimsbureau bleek dat ik de eerst aankomdende pelgrims was die dag; ik kreeg tegen betaling van 5 euro een bonnetje met daarop: bed nr.1. Vóór 16.00 u. gingen de deuren van het natuurstenen gebouw, waarin de slaapzaal gevestigd was niet open en de tijd daartussen in het bleke zonnetje doorgebracht. De nederlandse vrijwillgers die de refugio daar beheren loodsten iedereen naar een bed en wezen de weg naar de douches en wasgelegenheden. Binnen leek het inderdaad wat op een kerk en er stonden zo´n 120 (stapel)bedden, die toch nog bijna allemaal vol kwamen: Er kwamen namelijk ook nog vele reizigers per bus aan die dvandaar de route gaan lopen en over het algemeen waren dat veel jongeren uit Spanje en andere landen waaronder Brazilie, USA, Noorwegen en weet uit landen met veel spleetogen. ´s Avonds gegeten in een restaurantje waar je vantevoren moet reserven om een zgn pelgrimsmenu te verkrijgen, zo niet dan betaal je de normale toeristenprijs. Om 22.00 u. gaat de deur van de slaapzaal dicht en ´s morgens om 6.00 u. het licht aan, zodat iedereen langzaam of snel naar behoefte met de rugzak de deur uitgaat om de camino te gaan lopen.
Het is even wennen geweest zo vroeg op te staan en te vertrekken, maar de voordelen zijn duidelijk aanwezig, zeker als je weet dat het vanmorgen om 11.30 u. hier al 30 graden was. Met een rugzak dan omhoog de berg op is dan echt afzien.
Ook is te merken dat hier in Spanje op grote aantallen pelgrims wordt gerekend gezien de capaciteit van de herbergen en de openingstijden van de barretjes ´s morgens om te ontbijten. En die stroom mensen komt hier dagelijks door de dropen en stadjes, zodat men er economisch wel bij vaart. Het prijspeil van Spanje is overigens duidelijk lager dan in Frankrijk. Met de spaanse taal valt het nog niet mee, maar ik heb al een telefoonkaart gekocht, en mijn Franse SIM-kaart omgeruild voor een Spaanse. Had ik nu Ria maar hier, dan zou het voor de rest van de route eenvoudiger zijn. Trouwens met "handen en voeten" praten kom je ook een heel eind.
Zo, iedereen de groeten uit dit zonovergoten land en tot de volgende mail!
-
02 Juni 2005 - 14:10
Marianne:
Hallo Ton
Fantastisch dat je je letterlijk en figuurlijk staande kunt houden op je voettocht. Taal, land,cultuur,zon,regen,bergen,eten,drinken en slapen je regelt het met gemak. We hadden ook niets anders verwacht van een van Lierop.Succes en veel plezier in het Spaanse land. Ik volg je op de voet en heb daar tevens niet het idee dat je al twee maanden onderweg bent. Groetjes -
02 Juni 2005 - 14:20
Rinus:
Aha, het laatste land van de (heen)reis. Goed gedaan jochie.
Hier in NL zijn er boekjes te krijgen met gedetailleerde beschrijving van alle Spaanse etappes. Moet ik die naar je op sturen? ze zijn geweldig gedetailleerd. verdwalen is onmogelijk.
vr gr -
02 Juni 2005 - 14:37
Harrie En Elie:
Bedankt voor 't telefoontje met mijn verjaardag. Heb een fijne dag gehad met veel visite.Je bent al heel erg ver gekomen! Petje af. De taal moet toch geen probleem zijn met het uitstekende woordenboekje van Harrie! Gebruik vooral de pagina die Harrie, tot vervelens toe heeft voorgelezen! Je zult de bruine bonen wel halen.Sterkte en tot ziens. -
02 Juni 2005 - 15:13
Tonny:
Een onbescheiden vraag Ton: ben je afgevallen door al dat lopen en klimmen? -
02 Juni 2005 - 15:36
Dorrie:
He Ton,
Nou, ik zou dat pilsje namens ons pap en mam niet afslaan als ik jouw was!!! :)
De foto's zijn erg mooi en ik hoop dat het weer droog blijft en niet al te heet. liefs dorrie -
03 Juni 2005 - 10:46
Thijs:
Nou pa, je bent al een heel eind op weg. Natuurlijk loop je veel sneller dan de gemiddelde pelgrim maar dat zijn we al jaren van je gewend ;). Veel succes met de hitte en ja, neem genoeg water mee he ... die trekking van jou met Harrie in Frankrijk herinner ik me ook nog :D. Groetjes uit Maleisie -
03 Juni 2005 - 21:39
Ria:
Hola Antonio,
Thijs zei 't ook al: water meenemen (agua) en geen bier, maar ook geen wijn (vino), want je nadert nu de Rioja streek. Dus pas op!
Saludos de Ria -
04 Juni 2005 - 17:15
Marloes:
Ha Ton, heb je mijn sms van vanochtend ontvangen?
Het was om 7.15 uur ongeveer.
Vroeg opstaan lijkt me wel prettig voor jou, als de temperatuur zo rap oploopt. Ik hoor wel of het steeds vroeger wordt!
Moet je nu erg zuinig omgaan met je watervoorraad, of kun je over het algemeen makkelijk her en der bijtanken?
Veel succes toegewenst, ik ben benieuwd naar je avonturen.
Groetjes van Marloes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
